kiedy policja szuka dłużnika

Kary za poświadczenie nieprawdy przez pracownika. Łagodna kara. Wariant surowy. Najgorszy możliwy wariant. Podsumowując. Jeżeli dopuściłeś się nieumyślnego poświadczenia nieprawdy to jeszcze kara nie jest tak oczywista jakby się mogło wstępnie wydawać. Poświadczyć nieprawdę można na dwa sposoby tj. ustnie oraz pisemnie „Przepisy art. 87 potrącenia z wynagrodzenia za pracę i art. 87 1 kwota wolna od potrąceń z wynagrodzenia za pracę Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania albo stanowiących jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną. Omawiane wyżej rozwiązanie jest jak widać niezwykle korzystne dla dłużnika, gdyż wyraźnie obniża jego ratę. Nie jest to jednak jedyna możliwość. Jest jeszcze drugie rozwiązanie, które niesie za sobą jeszcze większe korzyści. Mianowicie, po zbudowaniu skonkretyzowanych roszczeń w pozwie, Sąd może usunąć z umowy regulacje Do teraz. W listopadzie 2019 roku weszły w życie przepisy, w myśl których komornik sam doręczy nam pismo, jeśli tradycyjna droga, pocztowa, nie przyniesie efektu. On, w przeciwieństwie do Policja szuka osób do pracy. Wiemy, ile można zarobić Policja bardzo długo pracowała na swoją dobrą opinię i szacunek, które szybko zmarnowała na przestrzeni ostatnich lat. W 2022 r nike ardilla tinggallah ku sendiri lyrics. Celem egzekucji jest zaspokojenie wierzyciela. Aby cel ten osiągnąć komornik musi posiadać niezbędną wiedzę o majątku dłużnika. Służą temu następujące instytucje: Informacje i wyjaśnienia udzielane komornikowi na jego żądanie przez osoby i instytucje, w tym wyjaśnienia odbierane od dłużnika (art. 801 i art. 761 kpc). Poszukiwanie majątku dłużnika przez komornika na zlecenie wierzyciela (art. 797’ kpc). Wyjawienie majątku dłużnika (art. 913 kpc i następne). Ustalenia komornika dokonane w trakcie czynności Akt notarialny - czy może być podstawą do wszczęcia egzekucji? Informacje i wyjaśnienia udzielane komornikowi na jego żądanie przez osoby i instytucje Najszersze zastosowanie w zbieraniu informacji o majątku dłużnika ma uprawnienie komornika do żądania niezbędnych informacji oraz wyjaśnień od osób i instytucji. Trzeba jednak pamiętać, że żądania te nie mogą wybiegać poza zakres wyznaczony sposobem egzekucji, jaki wskazał więc w przypadku, gdy wierzyciel nie wnosił o zajęcie wynagrodzenia dłużnika komornik nie może żądać informacji mających na celu ustalenie nazwy pracodawcy dłużnika ani wysokości jego zarobków. Krąg podmiotów zobowiązanych do udzielenia komornikowi informacji jest bardzo szeroki i w przepisach został on wymieniony tylko która niezasadnie odmawia udzielenia informacji lub udziela świadomie fałszywych informacji może zostać ukarana przez komornika grzywną do 500 zł. Grzywna może być ponawiana wielokrotnie. Poszukiwanie majątku dłużnika przez komornika na zlecenie wierzycielaPrzepisy przewidują taką możliwość, by wierzyciel zlecił komornikowi poszukiwania majątku dłużnika. Tu również trzeba pamiętać, że poszukiwania te nie mogą wybiegać poza zakres wyznaczony sposobem egzekucji, jaki wskazał Co oznacza, że dłużnik jest zobowiązany przemiennie?Składając wniosek o poszukiwanie wierzyciel musi uiścić komornikowi opłatę w wysokości 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (obecnie to 68,26 zł). Ocena czy ta opłata obciąża dłużnika czy wierzyciela będzie należała do komornika. Przepisy nie przewidują jakiś szczególnych nowych uprawnień dla komornika, gdy na zlecenie poszukuje on majątek w wyniku zlecenia komornik żąda wyjaśnień od dłużnika (art. 801 kpc) i wystosowuje zapytania w trybie art. 761 kpc do: Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (celem ustalenia pracodawcy, organu rentowo/emerytalnego, działalności gospodarczej i rachunku bankowego); Urzędu Skarbowego (celem ustalenia pracodawcy, działalności gospodarczej i rachunku bankowego); Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (celem ustalenia pojazdów); ewidencji nieruchomości w starostwie/urzędzie gminy (celem ustalenia nieruchomości); spółdzielni mieszkaniowej (celem ustalenia statusu prawnego mieszkania). Wyjawienie majątku dłużnikaWyjawienie majątku dłużnika jest bardzo przydatną instytucją przy ustaleniu majątku dłużnika. Wniosek o wyjawienie majątku można złożyć, jeżeli: zajęty w egzekucji majątek dłużnika nie wystarcza do pokrycia długu, wierzyciel wykaże, że na skutek prowadzonej egzekucji nie uzyskał zaspokojenia, przed wszczęciem egzekucji wierzyciel uprawdopodobni, że nie uzyska zaspokojenia ze znanego mu majątku dłużnika lub jego bieżących świadczeń tj. z wynagrodzenia, renty, we wniosku może żądać, by dłużnik złożył wykaz majątku wraz z przyrzeczeniem, że jest on prawdziwy i zupełny. Dłużnik składa wykaz majątku pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych o wyjawienie składa się w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dłużnika, dołączając do niego dokumenty uzasadniające obowiązek wyjawienia majątku (np. wysłuchanie wierzyciela przez komornika przed umorzeniem postępowania egzekucyjnego z powodu nie ustalenia majątku) oraz tytuł wykonawczy, (gdy wniosek składa się przed wszczęciem egzekucji).Ważnym jest by w postępowaniu o wyjawienie majątku wierzyciel był aktywny. Powinien zadawać pytania dłużnikowi i żądać od niego szczegółowych trakcie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko dłużnikowi Janowi K. zamieszkałemu w Warszawie komornik nie ustalił żadnego jego majątku, z którego można skutecznie prowadzić egzekucję za wyjątkiem samochodu osobowego znacznej wartości. Pomimo poszukiwań komornik nie ustalił miejsca parkowania wymienionego pojazdu. W związku z tym wierzyciel Piotr T. wystąpił do sądu o wyjawienie majątku dłużnika. W trakcie sprawy dłużnik Jan K. zeznał pod przysięgą, że przedmiotowy pojazd znajduje się na parkingu strzeżonym w Poznaniu. Ponadto dłużnik zeznał, iż jest właścicielem mieszkania w Poznaniu. W związku z tym wierzyciel Piotr T. złożył wniosek do komornika sądowego w Poznaniu o wszczęcie egzekucji z pojazdu i mieszkania dłużnika. W wyniku postępowania egzekucyjnego komornik dokonał sprzedaży pojazdu i mieszkania dłużnika, a z uzyskanej kwoty zaspokoił wierzyciela Piotr T. Ustalenia komornika dokonane w trakcie czynności egzekucyjnych Komornik na skutek dokonania czynności egzekucyjnych może wejść w posiadanie informacji na temat majątku dłużnika. Informacje te może posiadać z urzędu (uzyskane wcześniej) lub w wyniku czynności podjętych przez zaskoczenie u często informacje dotyczą tych składników majątku dłużnika, co, do których wierzyciel nie wnosił o egzekucję. Komornik musi wtedy poinformować wierzyciela o takiej sytuacji i czekać na jego wnioski. Dłużnik zaś ostrzeżony o egzekucji może podjąć kroki zmierzające do usunięcia majątku. Dlatego ważnym jest by wierzyciel w miarę możliwości i stosowanie do sytuacji wskazał wszystkie sposoby Na czym polega solidarna odpowiedzialność dłużników za zobowiązania?1. W przypadku egzekucji alimentów komornik ma obowiązek z urzędu dokonać wszelkich ustaleń odnośnie sytuacji majątkowej dłużnika. Powinien także wystąpić do sądu z wnioskiem o wyjawienie majątku Komornik może żądać od wierzyciela zaliczek na pokrycie wydatków związanych z udzielaniem informacji i wyjaśnień w trybie art. 761 kpc. Wydatki te pokrywa dłużnik w przypadku skutecznej W przypadku zlecenia poszukiwania majątku w trybie art. 797’ kpc komornik może oprócz opłaty za zlecenie żądać uiszczenia zaliczek wymienionych w punkcie 2 W razie całkowitego uregulowania długu wierzyciel powinien w ciągu 14 dni wystąpić do biura, któremu przekazał dane o zobowiązaniu z żądaniem ich usunięcia. Czy mogę sprawdzić dane w rejestrze Firma windykacyjna zagroziła, że jeżeli nie spłacę zaległych rachunków telefonicznych w ciągu 14 dni, wpisze mnie do rejestru dłużników. Czy mogę sprawdzić, czy widnieję w takim rejestrze? Każdy ma prawo dostępu do dotyczących go informacji gospodarczych przechowywanych przez biuro. Dostęp do informacji dotyczących dłużników będących konsumentami jest bezpłatny, o ile następuje nie częściej niż raz na 6 miesięcy. W pozostałych przypadkach pobierana jest opłata. Biura mają własne cenniki, jednak nie mogą ustalać opłat wyższych niż 0,5 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2015 r. wynosi ono 1750 zł). Aktualnie jest to więc 8,75 zł. Biura prowadzą również rejestry zapytań umożliwiające uzyskanie raportu dotyczącego osób, które pytały o dłużnika w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Każdy ma prawo do uzyskania informacji z takiego rejestru w zakresie dotyczącym ujawniania jego danych. Biuro nie może jednak przekazać danych, jeżeli pytały o niego np. sąd, komornik, policja lub urzędy skarbowe. Art. 23, art. 27 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych ( z 2014 r. poz. 1015 ze zm.). Zamierzam złożyć pozew o zapłatę przeciwko dłużnikowi. Nie znam jednak jego aktualnego miejsca zamieszkania. Czy mogę wystąpić o udostępnienie tych danych do urzędu gminy? Dane dotyczące miejsca zamieszkania z rejestru PESEL, rejestrów mieszkańców oraz rejestrów zamieszkania cudzoziemców muszą zostać udostępnione osobom, które wykażą w tym interes prawny. Powołując się na interes prawny wnioskodawca jest zobowiązany wskazać przepis prawa materialnego, na podstawie którego jest uprawniony do żądania udostępnienia danych osobowych innej osoby lub załączyć dokumenty potwierdzające ten interes. W sytuacji, o której pisze czytelnik, interes prawny wynika już z samego istnienia wierzytelności wnioskodawcy. Dane są udostępniane odpłatnie na wniosek złożony w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego. Dane z rejestru PESEL udostępnia minister spraw wewnętrznych i administracji, natomiast te z rejestrów mieszkańców i rejestrów zamieszkania cudzoziemców – organy gmin prowadzące te rejestry. Art. 46–47, art. 50 ustawy z 24 września 2010 r. o ewidencji ludności ( z 2015 r. poz. 388 ze zm.). Czy wierzyciel pozostanie bezkarny Kilka miesięcy temu spłaciłem zadłużenie wobec mojego byłego dostawcy. Chciałem wziąć kredyt na rozwój firmy. Spotkałem się jednak z odmową, bo wciąż figuruję w krajowym rejestrze dłużników. Straciłem przez to kontrakt. Czy wierzyciel może pozostać w takiej sytuacji bezkarny? Po całkowitym wykonaniu zobowiązania albo jego wygaśnięciu wierzyciel musi najpóźniej w terminie 14 dni zażądać aktualizacji informacji od biura, któremu przekazał dane o zobowiązaniu. W przeciwnym razie popełnia przestępstwo, za które grozi grzywna do 30 tys. zł. Taka sama kara grozi za niezaktualizowanie danych w BIG w razie stwierdzenia, że zobowiązanie nie istnieje, lub za przekazywanie do biura nieprawdziwej informacji. Na grzywnę naraża się też wierzyciel, który w przypadku trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej nie rozwiązuje umowy z biurem w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia. Osoby, które zostały pokrzywdzone takimi zaniedbaniami ze strony wierzycieli, mogą złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do najbliższej jednostki policji lub prokuratury. Art. 47, art. 49 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych ( z 2014 r. poz. 1015 ze zm.). Czy biuro powinno usunąć wpis Zakład energetyczny sprzedał mój dług innej firmie. Czy w związku z tym mogę zostać wykreślony z rejestru dłużników? Jeżeli wierzyciel sprzedaje swoją wierzytelność innej osobie, powinien zgłosić to do biura informacji gospodarczej. Wpis o dłużniku zostanie usunięty, chyba że nabywca wierzytelności złoży wniosek o aktualizację danych w rejestrze. Poza tym biuro informacji gospodarczej usuwa wpis o dłużniku, jeżeli z jego wierzycielem wygasła albo została rozwiązana umowa o udostępnienie informacji gospodarczych. Biuro z urzędu usuwa dane również w razie pozyskania uzasadnionej informacji o nieistnieniu zobowiązania, a także na podstawie uzasadnionej informacji o jego wygaśnięciu, jeżeli dane dotyczą dłużnika będącego konsumentem (np. spłata długu, zawarcie umowy o zwolnienie z długu). Niezależnie od tego informacje o dłużniku muszą zniknąć z rejestru po upływie 10 lat od daty przekazania danych o jego długu przez wierzyciela, albo jeżeli miną 3 lata od ich ostatniej aktualizacji. Art. 31 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych ( z 2014 r. poz. 1015 ze zm.). Czy mogę wystąpić z wnioskiem o wykreślenie Spłaciłem dług wobec firmy pożyczkowej, która opóźnia się ze zgłoszeniem tego do rejestru dłużników. Czy mogę samodzielnie zwrócić się o wykreślenie mnie z rejestru? Biuro informacji gospodarczej usuwa dane o dłużniku i jego długu także na podstawie uzasadnionej informacji o wygaśnięciu zobowiązania, o ile sprawa dotyczy dłużnika będącego konsumentem. Z wnioskiem o wykreślenie może więc wystąpić sam zainteresowany, przedkładając jednocześnie dokumenty potwierdzające całkowitą spłatę świadczenia. Aktualizacja informacji w związku z całkowitym wykonaniem zobowiązania to jednak podstawowy obowiązek wierzyciela. Powinien zrobić to najpóźniej w ciągu 14 dni od uzyskania informacji o częściowej lub całkowitej spłacie długu. Tak samo jest w przypadku powzięcia wiarygodnej informacji, że przekazane do biura dane o zadłużeniu nie są prawdziwe. Do wystąpienia do BIG może zmusić wierzyciela również dłużnik. Na jego wniosek wierzyciel powinien uzupełnić przesłane wcześniej informacje albo je uaktualnić, sprostować lub usunąć. Na taki wniosek dłużnika wierzyciel, który przekazał informacje gospodarcze do biura, musi poinformować podmiot, który otrzymał informacje gospodarcze od biura (np. bank, w którym były dłużnik stara się o kredyt), o uzupełnieniu, uaktualnieniu, sprostowaniu lub usunięciu danych dłużnika. Art. 29–30 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych ( z 2014 r. poz. 1015 ze zm.). Czy mogę zgłosić niesolidnego dłużnika Pożyczyłem kilka tysięcy złotych znajomemu. Już dawno minął termin spłaty, jednak nie otrzymałem zwrotu pieniędzy. Czy zanim pozwę go do sądu, mogę zgłosić sprawę do oficjalnego rejestru dłużników? Wniosek o taki wpis mogą co prawda złożyć nie tylko banki i firmy, ale także osoby fizyczne. W rozumieniu przepisów regulujących działalność biur informacji gospodarczych są one także uznawane za wierzycieli. Przekazanie informacji o dłużniku i jego długu jest możliwe dopiero po zawarciu umowy z biurem informacji gospodarczej prowadzącym taki rejestr. Wierzyciel może przekazać do biura informacje o zobowiązaniu dłużnika pod trzema warunkami. Wierzytelność musi najpierw zostać stwierdzona tytułem wykonawczym (np. wyrokiem sądowym zaopatrzonym w klauzulę wykonalności). Następnie musi upłynąć co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych pisma z ostrzeżeniem o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura. Jeżeli dłużnik nie wskazał adresu do doręczeń, pismo musi zostać wysłane na adres miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto wierzyciel musi przekazać do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego dług. Art. 2 ust. 2 pkt 4, 12, 16 ust. 1 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych ( z 2014 r. poz. 1015 ze zm.). Czy mogę zażądać odszkodowania Jedna z konkurencyjnych firm kupiła mój rzekomy dług i spowodowała wpisanie mnie do rejestru dłużników. Zobowiązanie zostało jednak dawno spłacone. Okazało się, że wskutek tego straciłem kilku ważnych klientów. Czy mogę wytoczyć mu proces o naruszenie dóbr osobistych i żądać odszkodowania? Zamieszczenie w rejestrze prowadzonym przez biuro informacji gospodarczej danych o wymagalnym zobowiązaniu dłużnika jest działaniem zgodnym z prawem tylko wtedy, gdy zobowiązanie to rzeczywiście istnieje i jest wymagalne. To, że ustawa o udostępnieniu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych przyznaje dłużnikom szczególne i inne od ogólnych środki ochrony prawnej, nie wyłącza ochrony zainteresowanej osoby na podstawie art. 24 kodeksu cywilnego. W procesie o ochronę dóbr osobistych powód winien udowodnić wyłącznie fakt, że jego dobra osobiste zostały naruszone przez pozwanego. Na pozwanym spoczywa ciężar dowodu okoliczności, że naruszenie nie było bezprawne (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 21 maja 2010 r., sygn. akt I ACa 430/2010, LEX nr 677943). Art. 24 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ( z 2014 r. poz. 121 ze zm.). Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Przepisy nie określają katalogu konkretnych działań, jakie może prowadzić firma zajmująca się ściąganiem długów. Ale sporo metod stosowanych w praktyce przez windykatorów znajduje się na pograniczu prawa. Gdy dojdzie do takiej sytuacji, dłużnik może złożyć skargę do UOKiK lub zgłosić sprawę na policji. Jak zapewniają windykatorzy, nieetyczne czy niezgodne z prawem działania to przeważnie domena małych lub niedoświadczonych spółek windykacyjnych. Kiedy działania są zawieszane Wysokość zadłużenia w znacznej mierze decyduje o tym, jak będzie przebiegać proces windykacji. Jak wyjaśniają przedstawiciele Casus Finanse, przy mniejszych kwotach firma zarządzająca wierzytelnościami podejmuje kontakt telefoniczny (telefony, SMS), e-mailowy lub pocztowy. Gdy w grę wchodzą zobowiązania na większe sumy, o wartości co najmniej kilku tysięcy złotych, windykator może się osobiście pojawić w mieszkaniu dłużnika. Standardowo windykacja polubowna trwa trzy miesiące. – Coraz częściej firmy z branży zarządzania wierzytelnościami regulują ten okres, skracając go w przypadku mniejszych zobowiązań i wydłużając w przypadku większych. Okres ten może być także wydłużany w zależności od tego, na jaki czas została zawarta ugoda z dłużnikiem. W przypadku wielotysięcznych zobowiązań, po indywidualnej ocenie zdolności klienta do spłaty, nie wykluczamy podpisania ugody obowiązującej nawet kilkanaście miesięcy – wyjaśnia Sławomir Szarek, prezes Casus Finanse. Jak dodaje, to sam wierzyciel wyznacza konkretny czas, w którym powinna zostać przeprowadzona windykacja polubowna. – Jeśli w tym wyznaczonym okresie sprawa nie zostanie rozwiązania polubownie, uznaje się ją za zamkniętą i wierzyciel zaczyna dochodzić swoich należności na drodze sądowej – tłumaczy Sławomir Szarek. Częstotliwość kontaktu z dłużnikiem zależy od wielu czynników. – Jeśli kontakt z dłużnikiem jest utrudniony, windykator będzie podejmował wiele prób, by do niego dotrzeć. Może więc dzwonić (według prawa powinien to robić w godzinach pracy firmy windykacyjnej), wysyłać SMS do dłużnika czy też działać w terenie. Czasem sam dłużnik inicjuje kontakt, np. odpowiadając na pisemną informację o toczącej się windykacji. Osoby, które nie unikają windykatorów i aktywnie współpracują z nimi, mają o wiele większe szanse na to, aby porozumieć się z firmą windykacyjną i spłacić zadłużenie w wygodnym dla siebie terminie lub w ratach – opowiada Radosław Koński, dyrektor departamentu windykacji w Kaczmarski Inkasso. Czasami windykacja polubowna kończy się wcześniej, niż zostało to założone w umowie z wierzycielem. – Jednym z powodów zawieszenia działań jest informacja od dłużnika, że zostały wykradzione jego dane osobowe, a on sam padł ofiarą oszustwa. Nasze działania przerywamy również w przypadku śmierci dłużnika lub gdy osoba zadłużona zgłosi do wierzyciela zastrzeżenie co do wysokości lub zasadności długu. Są też sytuacje takie jak choroba, zdarzenia losowe; wtedy wierzyciel także może podjąć decyzję o zaprzestaniu działań – tłumaczy Radosław Koński. Z pomocą detektywa Z kolei postępowanie sądowe prowadzone jest według skodyfikowanych zasad. W sądzie składany jest pozew i wierzyciel czeka na wydanie nakazu zapłaty lub ewentualny sprzeciw dłużnika oraz na dalsze rozpatrzenie sprawy przez sąd. – Niektóre firmy kontynuują w tym czasie działania polubowne, czyli utrzymują telefoniczny kontakt z dłużnikiem, wysyłają SMS lub składają wizyty w terenie, ale jest to tylko działanie wspierające. Sprawa i tak została już przekazana do sądu i to on rozstrzygnie o jej zakończeniu. Kancelarie, które prowadzą działania sądowe, swój kontakt z dłużnikiem ograniczają do minimum. Dopiero po otrzymaniu wyroku (nakaz zapłaty) kontaktują się z nim, dając szansę na to, aby mógł uniknąć dodatkowych kosztów komorniczych – tłumaczy Konrad Siekierka, radca prawny z kancelarii prawnej Via Lex. Podczas egzekucji komorniczej wszelkie czynności podejmowane są wyłącznie przez komornika. Wierzyciel czy firma windykacyjna nie mają prawa podejmować jakichkolwiek bezpośrednich działań w stosunku do dłużnika. Wyłącznie komornik może dokonać zajęcia ruchomości, nieruchomości, wierzytelności, w tym pieniędzy na rachunkach bankowych, oraz innych składników majątku. Windykatorzy mogą mu tylko pomagać, dostarczając informacji. – Na tym etapie windykacji, gdy w grę wchodzą większe wierzytelności, firma windykacyjna chętnie korzysta z usług firm detektywistycznych, które mogą pomóc ujawnić majątek dłużnika. Lecz jedyne, co może zrobić, to przekazać komornikowi informacje lub wskazać konkretny przedmiot, który może podlegać zajęciu (np. może złożyć wniosek o zajęcie danego składnika majątku). Firma windykacyjna może prosić dłużnika o wyjawienie, jaki majątek posiada, lecz w żadnym razie nie może go do tego zmusić. Nie wolno jej również grozić, że pracownik firmy przyjedzie i spisze majątek. Odpowiednie środki przymusu prawnego może zastosować w tym przypadku jedynie komornik – podkreśla Rafał Woźniacki, aplikant adwokacki z KKPW. Subiektywne odczucia Renomowane firmy windykacyjne nie stosują czynności niedozwolonych prawem, mają bowiem zbyt wiele do stracenia. – Na rynku windykacyjnym liczy się oczywiście skuteczność, ale równie ważna jest opinia na temat firmy, która w imieniu klienta odzyskuje należności. Jaki wierzyciel chciałby być kojarzony z oszukującym i zastraszającym dłużników windykatorem? Dłużnicy bardzo dobrze orientują się w swoich prawach. Dlatego wszelkiego rodzaju nadużycia mogą skutkować skargą złożoną czy do UOKiK, czy do wierzyciela – tłumaczy Radosław Koński. Jednak wizerunek firm windykacyjnych często psują mniejsze, mniej doświadczone w tej branży spółki, dla których wszystkie chwyty są dozwolone. Takie podmioty zbyt często kontaktują się z dłużnikami (nękanie) albo robią to o nieodpowiednich porach (blady świt, późny wieczór, dni wolne od pracy, święta). Ich pracownicy rozmawiają w ostrym tonie lub ingerują w sferę prywatną (zdrowie, wyznanie, poglądy polityczne). – Bardzo delikatnym tematem, z jakim obecnie spotykają się firmy windykacyjne, jest oskarżenie o tzw. stalking, czyli uporczywe nękanie. Jest to bardzo indywidualna i subiektywna kwestia, zwłaszcza że podczas rozmów o zadłużeniu uruchamiają się często nieoczekiwane emocje. Informacja o tym, jakie konsekwencje wiążą się z niespłaceniem zobowiązania, może zostać uznana przez niektóre osoby za groźbę. Dla kogoś innego uporczywe będą telefony windykatora. Takie skargi wynikają często z rosnącej świadomości dłużników, którzy coraz skuteczniej szukają sposobów zniechęcenia windykatorów do działań. Oskarżenie o stalking jest właśnie taką próbą. Ale z naszej perspektywy sprawa wygląda w ten sposób: dłużnicy bardzo dobrze znają swoje prawa i mocno dopominają się o ich respektowanie, ale często zapominają o swoich obowiązkach, czyli o konieczności spłacenia wierzytelności – opowiada Radosław Koński. Zdarza się, że firmy windykacyjne w kierowanej do dłużnika korespondencji nie wskazują dokładnie podstawy dochodzonego roszczenia, a wskazana kwota zadłużenia obejmuje nie tylko sam dług, ale również deklarowane koszty obsługi zadłużenia, wskazane przez firmę windykacyjną. – Działaniem bezprawnym jest także informowanie dłużnika o tym, że w razie braku zapłaty pojawi się u niego pracownik firmy windykacyjnej. Nie można także wprowadzać dłużnika w błąd, udzielając nieprawdziwych informacji, czy też grozić zastosowaniem przymusu fizycznego lub psychicznego. Niezgodną z prawem praktyką firm windykacyjnych jest także wezwanie dłużnika do osobistego stawiennictwa w siedzibie firmy windykacyjnej – twierdzi Rafał Woźniacki. Ponadto, jak zauważa Sławomir Szarek, w przypadku korespondencji wysyłanej za pośrednictwem tradycyjnej poczty koperta powinna być anonimowa. Nie może zawierać informacji, które wskazywałyby, że korespondencja dotyczy windykacji. Choć jednocześnie na kopercie może się pojawić logo lub adres firmy zarządzającej wierzytelnościami. – To samo dotyczy kontaktów bezpośrednich. Negocjator terenowy nie powinien mieć na ubraniu żadnej plakietki informującej o celu jego wizyty u dłużnika – opowiada Sławomir Szarek. Zaznacza, że zadłużone osoby fizyczne nie ponoszą żadnych dodatkowych kosztów związanych ze sprawą. – Wystarczy, że dłużnik ureguluje swoje zobowiązanie wobec wierzyciela – mówi Sławomir Szarek. Opinie Anna Rogowska | Kancelaria Prawna R. Jedynak, A. Rogowska Firmy windykacyjne podejmują działania, które mają na celu zmuszenie dłużnika do uregulowania należności. Najczęstszymi czynnościami są: telefoniczne ponaglanie, wysyłanie monitów i wezwań wszelkimi formami komunikacji, w tym drogą elektroniczną czy SMS. Prawo nie zabrania nikomu wysyłania listów, SMS-ów czy też telefonowania, jednak sposób podejmowania tych działań może stać w sprzeczności nie tylko z samym prawem, ale również z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli taka aktywność jest uporczywa, może naruszać dobra osobiste dłużnika. A wówczas przysługuje mu ochrona na mocy przepisów kodeksu cywilnego. Jako naganne należy uznać często stosowane przez windykatorów podawanie nieprawdziwych informacji, np. dotyczących podjęcia natychmiastowej egzekucji. Takie działania mają na celu jedynie zastraszenie dłużnika i wymuszenie spłaty należności. Nie mogą zostać zrealizowane przez windykatora, ponieważ firmy windykacyjne nie mają uprawnień w zakresie prowadzenia egzekucji. Dłużnicy nie powinni się więc obawiać podjęcia wobec nich takich czynności. Nie muszą ulegać tego typu naciskom. Hugo Bałaziński | prawnik w kancelarii KSP Legal & Tax Advice w Katowicach Nie ma zamkniętego katalogu czynności, jakie firma windykacyjna może podejmować wobec dłużnika. Ma ona swobodę w wyborze działań, jakie będzie wykorzystywać do windykacji wierzytelności. Jednak windykatorzy nie mogą działać niezgodnie z prawem. Na przykład jeśli telefony od windykatora będą się powtarzać wielokrotnie w ciągu tygodnia, a nawet w ciągu jednego dnia, lub gdy dłużnik będzie często nachodzony przez windykatorów w domu czy miejscu pracy, czynności takie mogą zostać uznane za uporczywe nękanie, co grozi karą pozbawienia wolności do lat trzech. Jeżeli czynności windykacyjne są prowadzone w sposób, który można uznać za niezgodny z prawem, dłużnik powinien poinformować o tym firmę windykacyjną. Może to zrobić zarówno w czasie bezpośredniego kontaktu z windykatorem, jak i poprzez skierowanie do firmy windykacyjnej pisma lub reklamacji dotyczącej sposobu i formy prowadzonych czynności windykacyjnych. W przypadku monitów telefonicznych bądź czynności w terenie zalecane jest wylegitymowanie i ustalenie tożsamości windykatora. Pozwoli to wskazać konkretną osobę, gdyby doszło do naruszenia prawa. Dodatkowo jeżeli czynności podejmowane przez firmę windykacyjną czy windykatorów są czynami karalnymi, należy niezwłocznie zawiadomić policję o możliwości popełnienia przestępstwa. Niedozwolone działania firm windykacyjnych podlegające karze – Przymuszenie, tzw. szantaż może polegać na przekazaniu dłużnikowi wiadomości, że w razie braku spłaty zadłużenia o długu zostaną poinformowani: pracodawca, koleżanki i koledzy z pracy, rodzina, znajomi – Stosowanie gróźb dłużnikowi mówi się, że jeżeli nie spłaci zadłużenia, to jemu bądź osobie mu najbliższej może stać się krzywda – Naruszenie miru domowego dzieje się tak np. poprzez wtargnięcie bądź nieopuszczanie przez windykatora mieszkania, domu czy posesji dłużnika, mimo że właściciel wyraźnie tego żąda – Zniesławienie jest to publiczne pomawianie i poniżanie dłużnika poprzez sugerowanie, że jest on np. przestępcą – Ubliżanie dłużnikowi w tym przypadku chodzi zarówno o bezpośrednią agresję słowną w stosunku do dłużnika, jak i ubliżanie mu wobec osób trzecich ? Przemoc fizyczna może polegać na uderzeniu dłużnika lub innym naruszeniu jego nietykalności, np. poprzez szturchanie, popychanie, potrącanie, szarpanie Źródło: KSP Legal & Tax Advice w Katowicach, na podstawie kodeksu karnego Uzyskanie wyroku zasądzającego alimenty wydaje się być końcem problemów finansowych osoby uprawnionej - nie zawsze jednak tak jest. Jeżeli dłużnik sam regularnie przekazuje zasądzoną sumę, sytuacja jest prosta. Co jednak, gdy nie wykonuje tego obowiązku? Istnieją tu dwie możliwości:(1) potrącanie kwoty alimentów z wynagrodzenia osoby zobowiązanej bez udziału komornika albo (2) postępowanie egzekucyjne przy udziale pierwszym przypadku, pracodawca dokonuje potrącenia na podstawie wniosku osoby uprawnionej i załączonego wyroku z klauzulą wykonalności (sąd nadaje ją z urzędu i sam – bez naszego wniosku - taki wyrok doręcza). Procedura jest zatem prosta i łatwa do przeprowadzenia. W drugim przypadku, aby komornik podjął niezbędne czynności, konieczne będzie złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji oraz załączenie do wniosku oryginału prawomocnego wyroku, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. We wniosku należy podać dane wierzyciela (swoje) oraz dłużnika, w tym także adres zamieszkania. Każda dodatkowa informacja np. o miejscu zatrudnienia, numerze rachunku bankowego, posiadanym majątku, czy wierzytelnościach - będzie przydatna. Co jednak zrobić w przypadku, gdy w międzyczasie dłużnik się wyprowadzi i nie znamy jego nowego adresu ani miejsca pracy? Jeżeli chcemy nowy adres ustalić we własnym zakresie, najprostszym sposobem jest zwrócenie się do Wydziału Spraw Obywatelskich w Urzędzie Miasta / Gminy, w którym dłużnik poprzednio był zameldowany. Nowy adres poznamy, jeśli dłużnik zgłosił zmianę do Ewidencji Ludności. Z uwagi na ochronę danych osobowych, przed uzyskaniem tej informacji urzędnik może poprosić o wskazanie podstawy żądania – jest nią wyrok sądu, zasadzający alimenty. Można też zwrócić się z wnioskiem do Centralnego Biura Ewidencji Ludności – wówczas przeszukana zostanie baza z terenu całego kraju, a nie tylko gminy. Zadaj pytanie: Forum Należy jednak pamiętać, iż w sprawach dotyczących egzekucji alimentów nie musimy sami poszukiwać dłużnika - możemy skorzystać z pomocy. Na komorniku jako organie egzekucyjnym ciążą dodatkowe obowiązki, takie jak przeprowadzenie dochodzenia celem ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania. W tym celu komornik zobowiązany jest wezwać strony postępowania do złożenia wyjaśnień oraz wezwać inne osoby nieuczestniczące w postępowaniu celem udzielenia niezbędnych informacji. Jeżeli podjęte środki okażą się bezskuteczne, wówczas komornik może złożyć wniosek do organów Policji, która przeprowadzą dochodzenie w celu ustalenia miejsca zamieszkania i miejsca pracy dłużnika. Dochodzenie powinno być przeprowadzane okresowo w odstępach nie dłuższych niż 6 miesięcy. Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż bezskuteczność egzekucji nie stanowi podstawy umorzenia postępowania - w takim przypadku osoba uprawniona do alimentów może uzyskać pomoc państwa - wypłata świadczenia nastąpi z funduszu alimentacyjnego. Egzekucja alimentów jest bezskuteczna jeżeli nie powiodło się ściągnięcie pełnej należności z tytułu alimentów (bieżących i zaległych) przez okres dwóch miesięcy, a także jeżeli nie ma możliwości wszczęcia lub prowadzenia egzekucji alimentów przeciwko dłużnikowi przebywającemu poza granicami Polski, w szczególności z powodu: a) braku podstawy prawnej do pojęcia czynności zmierzających do wykonania tytułu wykonawczego w miejscu zamieszkania dłużnika, b) braku możliwości wskazania przez osobę uprawnioną miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego za opisanej sytuacji wierzyciel (osoba uprawniona lub jej przedstawiciel ustawowy czyli np. rodzic w imieniu małoletniego dziecka) może złożyć do właściwego dla swojego miejsca zamieszkania Urzędu Gminy/Urzędu Miasta wniosek o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego. Niezbędne jest dołączenie do wniosku dokumentów związanych z uzyskiwanymi dochodami, pobieraną nauką, zaświadczenia komornika o bezskuteczności egzekucji, zawierającego informację o stanie egzekucji, przyczynach jej bezskuteczności oraz o działaniach podejmowanych w celu wyegzekwowania zasądzonych alimentów. Jeżeli takie zaświadczenie nie zostanie dołączone, wójt/burmistrz/prezydent sam zwróci się do komornika prowadzącego egzekucję o udzielenie tych informacji, a on zobowiązany będzie w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania do przesłania takiego zaświadczenia. Zobacz również: Co zrobić, gdy dłużnik alimentacyjny ukrywa swój majątek?Komu przysługuje świadczenie z funduszu alimentacyjnego?Przysługuje osobie uprawnionej (na podstawie wyroku) do ukończenia przez nią 18 roku życia albo w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej - do ukończenia przez nią 25 roku życia, albo w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności - bezterminowo. Należy jednak pamiętać, że świadczenie nie przysługuje, jeżeli osoba uprawniona została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w rodzinie zastępczej lub też zawarła związek małżeński. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. Ile wynoszą świadczenia z funduszu alimentacyjnego?Świadczenia przysługują w wysokości bieżąco ustalonych alimentów, jednakże nie wyższej niż 500 okresie, w którym osoba uprawniona otrzymuje świadczenia z funduszu alimentacyjnego, komornik nadal prowadzi postępowanie egzekucyjne i z kwoty uzyskanej z egzekucji o zaspokaja należności z tytułu świadczeń z funduszu przypadku wystąpienia zmian w liczbie członków rodziny, uzyskania lub utraty dochodu albo innych zmian mających wpływ na prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego osoba uprawniona albo jej przedstawiciel ustawowy, którzy złożyli wniosek o przyznanie świadczenia z funduszu są obowiązani do niezwłocznego powiadomienia o tym organu wypłacającego również serwis: AlimentyPodstawa prawna:Art. 1081 i nast. ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego ( 1964 Nr 43, poz. 296 ze zm.),Art. 88 ustawy z dnia 23 grudnia 1997 r. Kodeks pracy (tekst jednol. 1998 Nr 21, poz. 94),Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednol. 2009 Nr 1, poz. 7 ze zm.). Poręczenie jest najczęstszym sposobem zabezpieczenia pożyczek i kredytów udzielanych przez banki. Często jesteśmy proszeni o udzielenie poręczenia lub sami musimy znaleźć osoby, które zgodzą się w ten sposób zabezpieczyć, np. zaciąganą przez nas pożyczkę. Życie daje jednak wiele przykładów, które mogą stanowić przestrogę przed tego rodzaju uprzejmościami. Czym jest poręczenie? Przeczytaj, co radzi ekspert. Niemal każdy prawnik spotkał się w swojej praktyce z poręczycielami, których zaufanie zostało nadużyte. Bardzo często są to osoby, którym trudno jest udźwignąć finansowy ciężar spłacania czyjegoś długu. Zanim więc wyrazimy zgodę na poręczenie , warto wiedzieć, jak zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego kształtują się prawa poręczyciela, a także co możemy zrobić, aby zmniejszyć ryzyko nadużycia naszego zaufania. W artykule niniejszym opiszę, czym jest poręczenie, jak kształtują się prawa i obowiązki stron tej umowy, a także kiedy możemy umówić się inaczej, niż wynika to bezpośrednio z przepisów kc, a więc - mówiąc językiem prawników - które przepisy mają charakter względny i co możemy zrobić, aby to wykorzystać dla zwiększenia naszego bezpieczeństwa. Nie zostaną jednak poruszone wszystkie możliwe przypadki opisane w przepisach 1 art. 876 kc stanowi, że przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Przepis ten nie zawęża kręgu zobowiązań wyłącznie do określonej kategorii, np. zobowiązań wynikłych z zawarcia umowy pożyczki. Należy więc przyjąć, że poręczone może być niemal każde zobowiązanie, np. zobowiązanie z umowy, ale także jednostronnej czynności prawnej, czynu niedozwolonego, bezpodstawnego wzbogacenia poręczenia może być zarówno zobowiązanie pieniężne, jak również niepieniężne. W praktyce poręczenie jest wykorzystywane najczęściej do zabezpieczenia zobowiązań z umów pożyczki i kredytu. Możliwe jest poręczenie za całe zobowiązanie lub za jego część. Można poręczyć tylko zobowiązanie ważne i zaskarżalne, tzn. takie, z którym wierzyciel, mówiąc w skrócie, może iść do sądu. W związku z tym nie możemy poręczyć za zobowiązanie kolegi, które powstało przy stoliku pokerowym. Należy bowiem pamiętać o przepisie z § 2 kc, według którego roszczeń z gry lub zakładu można dochodzić tylko wtedy, gdy gra lub zakład były prowadzone na podstawie zezwolenia właściwego organu państwowego..Należy więc przyjąć, że jeśli takiego zezwolenia nie było, to dług pokerowy zaskarżalny nie jest i jako taki nie może być przedmiotem paragraf cytowanego na wstępie artykułu stanowi, że oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie. Oznacza to, że nie stanowi poręczenia słowne zobowiązanie się do wykonania świadczenia za dłużnika, jeżeli ten świadczenia nie spełni - nawet jeśli taka deklaracja złożona została przy świadkach. Nie można też udzielić poręczenia np. faksem. Nie ma przeszkód, aby oświadczenie poręczyciela zostało złożone na odpowiednim formularzu, co jest wykorzystywane w praktyce banków i instytucji parabankowych, np. SKOK. Oświadczenie poręczyciela nie musi zawierać słów "poręczam", "zobowiązuje się jako poręczyciel" itd. Musi z niego po prostu wynikać, że składający oświadczenie zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie, gdyby dłużnik tego nie uczynił. Umowa poręczenia powinna konkretnie wskazywać osobę wierzyciela. Moim zdaniem także osobę dłużnika, jednakże w nauce prawa cywilnego wskazuje się, że nie jest to konieczne, jeżeli osoba dłużnika wynika wprost z oznaczenia długu. Nie można poręczyć za "wszystkie długi" określonej osoby ani też za długi osoby Czy zamówienia publiczne są przyjazne dla małych przedsiębiorców?Warto wiedzieć także, kiedy poręczyciel musi spłacić dług. Zobowiązanie poręczyciela staje się wymagalne z chwilą wymagalności długu głównego, to znaczy z chwilą, kiedy dłużnik główny (np. pożyczkobiorca) opóźnił się ze spełnieniem świadczenia. Strony mogą jednak inaczej określić termin wymagalności zobowiązania poręczyciela. Myślę, że nie ma przeszkód, aby oznaczyć w umowie poręczenia, że poręczyciel jest zobowiązany wobec wierzyciela dopiero wówczas, kiedy egzekucja z majątku dłużnika głównego okaże się bezskuteczna. Jeśli – jako poręczyciele – mamy wpływ na treść umowy poręczenia, to warto zadbać, aby takie zmodyfikowane w stosunku do regulacji kc postanowienia się tam znalazły. Z art. 880 kc wynika, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel powinien zawiadomić o tym może być dokonane w dowolnej formie, nawet ustnie. Pisemne zawiadomienie nie musi być opatrzone podpisem. Chodzi o to, aby zawiadomiony poręczyciel mógł wywrzeć presję na dłużniku – często członku rodziny lub koledze z pracy - aby ten spełnił swoje świadczenie. Przepis ten ma jednak względny charakter, tzn. w umowie poręczenia wierzyciel może zostać zwolniony z obowiązku zawiadomienia poręczyciela o zwłoce dłużnika. Jeżeli poręczyciel ma rzeczywisty wpływ na treść umowy poręczenia, to powinien dopilnować, aby w umowie regulacja kodeksowa nie została zmodyfikowana. W przeciwnym razie może się zdarzyć, że poręczyciel dowie się o niewykonaniu świadczenia przez dłużnika głównego odnajdując swoje personalia w praktyce często zdarza się, że poręczyciele - nie znając regulacji kc - uważają, że będą zobowiązani do spełnienia świadczenia dopiero wówczas, jeżeli bezskuteczna okaże się egzekucja z majątku dłużnika. Tak rzeczywiście może być, jeżeli w umowie poręczenia znalazły się stosowne postanowienia w tym zakresie. W przeciwnym razie zastosowanie znajdą przepisy kodeksu cywilnego o odpowiedzialności solidarnej. Oznacza to, że poręczyciel będzie odpowiadał razem z dłużnikiem jak współdłużnik solidarny. Jakie są tego praktyczne następstwa?Przede wszystkim z chwilą, gdy dług główny staje się wymagalny, wierzyciel może według swojego wyboru żądać całości lub części świadczenia od dłużnika i poręczyciela łącznie lub od każdego z nich z osobna. W takim przypadku obaj są zobowiązani aż do całkowitego zaspokojenia wierzyciela. Jak wskazałem wyżej, przepisy te mają charakter względny, można więc umówić się Czy przedsiębiorca zapłaci odszkodowanie za agresywnego ochroniarza?Co w przypadku, jeżeli dłużnik, za którego poręczyliśmy, nadużył naszego zaufania i musieliśmy spłacić jego długi? Oczywiście wtedy dłużnik jest już zwolniony z obowiązku świadczenia na rzecz wierzyciela, wszakże wierzyciel otrzymał od nas to, co mu się należało. Nie oznacza jednak, że dłużnikowi się upiecze. W takim przypadku poręczyciel wstępuje w miejsce wierzyciela. To, co dłużnik był winny dotychczas wierzycielowi, musi w takiej sytuacji oddać osobie, która za niego poręczyła i spłaciła jego poręczymy za czyjś dług, powinniśmy uzmysłowić sobie, że kwota, na którą opiewa poręczana pożyczka nie jest górną granicą naszej odpowiedzialności. Poręczyciel odpowiada także za świadczenia uboczne, np. odsetki, koszty windykacji, kary umowne itd. Jednak i ten przepis ma charakter względny, można więc – moim zdaniem – zawęzić, np. kwotowo, zakres odpowiedzialności pamiętać że niniejszy artykuł jest tylko prezentacją instytucji prawnej poręczenia i nie zawiera całokształtu regulacji w tym zakresie. Przed podjęciem tak istotnej decyzji warto zasięgnąć opinii zaufanego prawnika.

kiedy policja szuka dłużnika