kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny

Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Jest wiele innych możliwości zarobkowania: praca zdalna w domu, wykonywanie wolnego zawodu, rękodzieła albo zleceń kilka razy w miesiącu czy roku – dodaje autor petycji. Senacka Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji po raz kolejny zajęła się tematem dorabiania do świadczenia pielęgnacyjnego 11 stycznia br. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Podstawowym obowiązkiem alimentacyjnym we Francji jest obowiązek rodziców wobec dzieci. Głosi on, że rodzice mają obowiązek żywić i utrzymywać swoje dzieci. Dzieci posiadają obowiązek alimentacyjny wobec rodziców, polegający na wypłacaniu świadczenia swojemu ojcu i matce, którzy znajdują się w niedostatku. Dalszy ciąg Kiedy dziecku przysługują alimenty? Zgodnie z polskim prawem do otrzymywania alimentów uprawnione jest dziecko niezależnie od wieku (w tym także pełnoletnie) pod warunkiem, że nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wysokość kwoty uzależniona jest od realnych potrzeb dziecka oraz możliwości finansowych rodzica lub nike ardilla tinggallah ku sendiri lyrics. kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny Pytanie z dnia 11 lipca 2019 Moja corka skonczyla studia prawnicze teraz. W wrzesiu konczy licencjat " Bankowosc I finance ". We wrześniu wychodzi za maz. Ma skonczone 25 lat. Do kiedy bede musiala placic jej alimenty. Dzień dobry, do momentu aż córka nie będzie w stanie utrzymać się samodzielnie, a po zawarciu związku małżeńskiego- z pomocą małżonka. Dla uchylenia obowiązku alimentacyjnego niezbędne jest uzyskanie orzeczenia sądu. Pozdrawiam, adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz adwokat@ Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Witam, ukończenie studiów wyższych uznaje się za osiągnięcie samodzielności. Córka zdobyła wykształcenie i może podjąć pracę zarobkową (drugie studia pozostają co do zasady bez znaczenia). Zawarcie związku małżeńskiego jest również przejawem usamodzielnienia się (co do zasady mąż ma obowiązek wspierać także finansowo żonę). Z opisu wynika, że od września przestaną na pewno istnieć przesłanki obowiązku alimentacyjnego. Niemniej jednak obowiązek ten musi zostać formalnie uchylony przez sąd. Należy w pozwie wskazać, że wnosi się o uchylenie obowiązku alimentacyjnego z konkretnym dniem, np. dzień ślubu, dzień obrony pracy magisterskiej czy licencjatu. Z poważaniem, adwokat Agnieszka Łozińska Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny wobec dziecka? Szczegóły Opublikowano: 27 listopada 2020 W jakim wieku dziecko traci prawo do świadczeń alimentacyjnych? Bezwzględny obowiązek alimentacyjny rodzica wobec dziecka trwa do chwili ukończenia przez to ostatnie 18 roku życia. Po tym czasie pozostanie on aktualny, jeżeli dziecko nie będzie w stanie utrzymać się samodzielnie. Przyjmuje się przy tym, że kontynuacja nauki (np. na studiach dziennych) uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej. Jeżeli jednak po zakończeniu edukacji - mimo dokładania wszelkich starań - dziecko nie będzie w stanie znaleźć źródła utrzymania, rodzic wciąż zobowiązany będzie do świadczeń finansowych. Alimenty mogą przy tym zostać zabezpieczone za pośrednictwem sporządzonej u notariusza umowy alimentacyjnej, w której dłużnik przyjmuje na siebie obowiązek zapłaty. Podstawę roszczenia stanowi tu sytuacja niedostatku. Oznacza to, że obowiązek alimentacyjny wygasa, jeśli niezatrudnione dziecko posiada majątek, z którego czerpie dochody wystarczające do opłacenia swojego wychowania oraz usprawiedliwionych potrzeb. Kiedy możemy uchylić się od obowiązku alimentacyjnego? 13 czerwca 2009 r. zaczęła obowiązywać nowelizacja Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którą możliwe jest uchylenie się od obowiązku płacenia alimentów wobec pełnoletniego dziecka. Musi tu jednak zostać spełniony jeden z poniższych warunków: dziecko nie kontynuuje nauki, nie podnosi swoich kwalifikacji ani nie stara się uzyskać samodzielnego źródła utrzymania, żądanie świadczeń nie licuje z zasadami współżycia społecznego, świadczenia alimentacyjne wiążą się z nadmiernym uszczerbkiem finansowym dla rodzica. Dziecko niepełnosprawne, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, ma prawo do alimentów bez względu na swój wiek. Pamiętajmy przy tym, że zarówno dziecko, jak i rodzic mogą w każdej chwili starać się o zwiększenie lub obniżenie świadczeń alimentacyjnych. Przesłanki mogą stanowić tu zmiany związane z usprawiedliwionymi potrzebami osoby uprawnionej, a także te dotyczące stanu majątkowego lub możliwości zarobkowych każdej ze stron. Prawo zobowiązuje rodziców do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Czy obowiązek ten doznaje ograniczeń? Co jest podstawą do powstania obowiązku świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka? Rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci do momentu kiedy te mogą utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza tym, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej. Do świadczeń alimentacyjnych może być zobowiązane też rodzeństwo. Od obowiązku takiego w stosunku do rodzeństwa, zobowiązany może się uchylić tylko jeżeli jest on połączony z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub jego najbliższej rodziny. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi a wstępnych przed rodzeństwem, oznacza to, iż w pierwszej kolejności dla osoby będącej w niedostatku obowiązek alimentacyjny obciąża jej dzieci, później rodziców, a dopiero na końcu rodzeństwo. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i alimentacyjny w warunkach przysposobieniaZgodnie z przepisami, jeżeli skutki przysposobienia polegają wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym, obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego. W takim przypadku obowiązek alimentacyjny względem wstępnych i rodzeństwa obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności. W okolicznościach gdy jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny, między przysposobionym, a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi. Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje, iż obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba taka nie jest w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi, lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi Nierówne udziały w majątku wspólnym małżonkówStosunki między rodzicami a dziećmiDziecko musi mieć zapewnione przyzwoite warunki egzystencji. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego: obowiązek alimentacyjny doznaje ograniczenia w zasadzie, w myśl której uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Ograniczenie to nie dotyczy jednak uprawnień alimentacyjnych dzieci względem rodziców do czasu uzyskania przez nie samodzielności oraz małżonków między sobą w czasie trwania małżeństwa. Ponadto zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Konsekwencją tej zasady jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Oznacza to, że do powstania obowiązku alimentacyjnego rodziców, wystarczy, że dziecko nie może utrzymać się samodzielnie. Zakres świadczeń alimentacyjnych należnych dziecku od rodziców z tytułu obowiązku alimentacyjnego obejmuje także wydatki o charakterze naukowym i oświatowo-wychowawczym, a więc między innymi środki na uzyskanie wykształcenia średniego i studiów wyższych. Rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie dotyczy to jednak potrzeb będących przejawem Odmowa orzeczenia rozwodu z uwagi na dobro dzieckaZakres czasowy obowiązku alimentacyjnego wobec dzieckaObowiązek taki powstaje już w zasadzie od momentu urodzenia dziecka i nie jest ograniczony wiekowo. Obowiązek ten dotyczy rodziców a więc obejmuje również dzieci pozamałżeńskie. Stopień zaspokojenia potrzeb dziecka zależy od jego wieku, potrzeb, zainteresowań, konieczności zapewnienia właściwej edukacji. Dlatego mimo, iż dzieci co do zasady mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami nie oznacza to mechanicznego podziału osiąganych zarobków na równe części. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub części na osobistym staraniu o jego utrzymanie i wychowania. Ocena czy osobiste starania wyczerpują w całości czy tylko w części obowiązek alimentacyjny względem dziecka będzie zależeć zwłaszcza od wieku i jego samodzielności a także stanu zdrowia. Można będzie z pewnością stwierdzić że rodzic który opiekuje się niemowlęciem lub dzieckiem niepełnosprawnym i przez to nie może podjąć pracy zarobkowej w całości wypełnia swój obowiązek alimentacyjny. W tym przypadku dostarczenie środków utrzymania winno spoczywać na drugim z rodziców. Zobacz: Alimenty dla byłego małżonkaRealizacja obowiązku alimentacyjnegoZgodnie z przepisami, wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka, które nie może się samodzielnie utrzymać, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie. Oznaczać to może, iż dopuszczalna jest każda postać świadczeń alimentacyjnych. Przy określeniu postaci tych świadczeń istotne jest to, aby stanowiły one dla uprawnionego efektywny środek pokrywania jego potrzeb w sferze utrzymania i wychowania w stosunku do małoletniego. Ważne jest aby zabezpieczały jego interesy, a jednocześnie nie były szczególnie dotkliwe dla zobowiązanego. Oznacza to, że środki utrzymania mogą być dostarczane zarówno w postaci świadczeń pieniężnych jak i w naturze. Świadczenia alimentacyjne wobec dziecka obejmują również realizację jego chęci dalszej edukacji. Jeżeli dotychczasowe kwalifikacje dziecka nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia, więc zamierza ono podnieść te kwalifikacje podejmując np. studia wyższe, okoliczność, że przed podjęciem studiów dziecko już pracowało i pobierało wynagrodzenie za pracę, nie zwalnia rodziców od alimentacji na tej podstawie, że dziecko jest już w stanie utrzymać się samodzielnie. Zasada ta nie odnosi się tylko do stosunków alimentacyjnych między dzieckiem a rodzicami ale także do sytuacji kiedy zobowiązanym są osoby w dalszej kolejności np. dziadkowie. Zobacz: Darowizna od osoby najbliższejKiedy rodzice są zwolnieni z obowiązku alimentacyjnegoRodzice są zwolnieniu z obowiązku alimentacyjnego względem dziecka zwłaszcza wtedy jeśli dochód z osobistego majątku dziecka wystarcza na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ma to miejsce ma przykład jeśli dziecko dostaje po dziadkach spadek w którego skład wchodzi dobrze prosperujące przedsiębiorstwo. Obowiązek rodziców gaśnie również wtedy gdy można zaspokoić jego potrzeby z innych źródeł np. ze stypendium, z jego dochodów z pracy z renty alimentacyjny wobec dziecka, nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Obowiązek ten trwa do momentu kiedy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Możliwe jest, iż dziecko osiągnie możliwość samodzielnego utrzymania nawet przed osiągnięciem pełnoletności. Z drugiej strony nawet zawarcie przez dziecko małżeństwa nie musi skutkować wygaśnięciem obowiązku alimentacyjnego rodziców względem niego. Może ono bowiem nadal mieć trudności w zapewnieniu sobie utrzymania. Dziecko, które studiuje, ma wobec rodziców roszczenie alimentacyjne do czasu ukończenia studiów. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swoich kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje stosownych zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów. Chodzi tu zwłaszcza o sytuację jeśli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się, i to niezależnie od osiągniętego wieku. Obowiązek alimentacyjny rodziców nie ustaje w ogóle, jeżeli dziecko na skutek kalectwa wrodzonego lub nabytego albo w związku z niedorozwojem umysłowym nie będzie w stanie samodzielnie zdobywać środków utrzymania. Przed osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, obowiązek alimentacyjny rodziców może ustać wcześniej tylko w przypadku, gdy dziecko uzyska zawód, czy też podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Jednak sytuację gdy zdrowy i wykształcony człowiek żyje na koszt rodziców z własnej woli, nie podejmując starań o podjęcie takiego zajęcia, które przyniosłoby mu zyski, można uznać za niezgodną z zasadami współżycia społecznego. W tej sytuacji obowiązek alimentacyjny jest wyraźnie wątpliwy. Jednak w okolicznościach gdy obowiązek rodziców wygasł w związku z tym, że dziecko mogło się już samo utrzymać, ale ponownie popada w niedostatek, obowiązek taki może powstać ponownie.. Sprawa dotyczy wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Od kilkunastu lat jestem rozwiedziony. Alimenty na dzieci płaciłem nieregularnie. Syn ma 23 lata i pracuje. Córka ma 20 lat, pracuje i gdzieś się jeszcze uczy, bo przed kilku laty przerwała naukę i teraz próbuje to nadrobić. Kiedy wygasa mój obowiązek alimentacyjny wobec dzieci? Czy on się przedawnia? Czy zaległe alimenty mogą się przedawnić? Obowiązek alimentacyjny nie wygasa z mocy prawa, a właściwą drogą do realizacji roszczenia o zmianę obowiązku alimentacyjnego jest droga postępowania sądowego (tak orzeczenie Sądu Najwyższego z 21 października 1952 r., C 2034/52, NP 1953, nr 6, s. 20). Przedawnić mogę się jedynie poszczególne raty alimentacyjne i te przedawniają się z upływem lat 3 jako świadczenia okresowe, o ile oczywiście nie zostanie złożony wniosek egzekucyjny o przymusowe wyegzekwowanie tych roszczeń. Panu – jak odczytuję z treści pytania – raczej chodzi o zniesienie obowiązku alimentacyjnego, co musi mieć miejsce w postępowaniu sądowym. Powództwo o wygaśnięcie lub zawieszenie obowiązku alimentacyjnego Z art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika bowiem, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, ale w tej sprawie musiałby Pan wystąpić do sądu z powództwem o wygaśniecie obowiązku alimentacyjnego albo przynajmniej zmniejszenie alimentów. W nauce prawa przez zmianę stosunków rozumie się wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Podobnie wskazuje się w judykaturze, czego przykładem może być np. treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 1999 r., sygn. akt I CKN 1292/98, zgodnie z którą zmiana wyroku lub umowy, którą ma na względzie art. 138 może polegać między innymi na stwierdzeniu ustania obowiązku alimentacyjnego, wobec odpadnięcia którejś z przesłanek uzasadniających ten obowiązek, czy to po stronie uprawnionej, czy to po stronie zobowiązanej. zobacz również: Alimenty na nieślubne dziecko Usamodzielnienie się dzieci a obowiązek alimentacyjny względem nich Skoro Pana dzieci podjęły zatrudnienie i są w stanie sfinansować całość lub przynajmniej część potrzeb, to znaczy, iż jest sens wystąpienia z takim powództwem. Dodatkowo, jeśli zmniejszyły się np. Pana dochody lub zwiększyły wydatki, jest to także argument przemawiający, jeśli nie za wygaśnięciem, to z pewnością za zmniejszeniem obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci. Sugerowałabym zrobić to w miarę szybko, gdyż inaczej wciąż będzie Pan zmuszony płacić alimenty za kolejne miesiące. Pozew taki, zgodnie z treścią art. 17 pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego, powinien Pan wytoczyć przed sądem rejonowym – wydziałem rodzinnym i opiekuńczym (niezależnie od tego, że pierwotnie został on ustalony w wyroku rozwodowym). Ponieważ jest to pozew w postępowaniu spornym sądem właściwym miejscowo jest sąd miejsca zamieszkania pozwanych czyli dzieci. Jeśli będzie Pan potrzebował pomocy – oczywiście możemy dla Pana taki pozew napisać. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ W polskim prawie nie znajdziemy granicy, powyżej której rodzic przestaje być zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz swojego dziecka. Każdy przypadek jest inny, jednak orzecznictwo sądów pozwala wskazać kilka wytycznych, które mogą być decydujące dla ostatecznego rozstrzygnięcia. Dziecko kontynuuje edukację. Dziecko, zgodnie z polską konstytucją może zakończyć swoją ścieżkę edukacyjną po ukończeniu 18 lat. Do tego czasu rodzice mają, z drobnymi wyjątkami, obowiązek płacenia alimentów na swojego potomka. Obowiązek ten obejmuje również czas wakacji po ukończeniu szkoły. Jak stwierdził Sąd Okręgowy w Nowym Sączu w wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r., sygnatura III Ca 893/13: Można oczekiwać od rodzica, aby utrzymywał dorosłe dziecko nie tylko do czasu ukończenia szkoły, ale również przez okres wakacji. Jest to czas odpoczynku po nauce, egzaminach a zarazem czas przygotowania się do dalszej nauki lub pracy zarobkowej. Dalsze trwanie obowiązku alimentacyjnego będzie zależało od możliwości podjęcia przez dziecko pracy i samodzielnego utrzymania się. Jeżeli więc dziecko podejmuje studia lub inny rodzaj przyuczenia do zawodu rodzice mają obowiązek uczestniczyć lub całkowicie pokrywać koszty z tym związane. Wynika to z ogólnego obowiązku troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa. Troska ta powinna być odpowiednia do uzdolnień dziecka. Idąc za tą wskazówką mającą źródło w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym Sąd Najwyższy (wyrok z 14 listopada 1997 r., sygnatura III CKN 217/97 ) precyzuje, że prawo dziecka do uzyskiwania od rodziców środków na utrzymanie zależy od chęci do dalszej nauki, osobistych zdolności i cech charakteru dziecka. Warto zacytować stanowisko Sądu z tego wyroku. Zgodnie z nim: Przeciwne stanowisko prowadziłoby do zahamowywania, a co najmniej znacznego utrudniania dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności, pozostawałoby zatem w sprzeczności z podstawowym obowiązkiem rodzicielskim. Nie ma tutaj znaczenia czy dziecko studiuje w trybie zaocznym czy dziennym. Ewentualne uznanie przez sąd możliwości zarobkowych uprawnionego może wpłynąć jedynie na obniżenie alimentów. Dziecko-wieczny student. Czy zatem wystarczy, żeby dziecko posiadało status studenta, ucznia lub słuchacza szkoły? Jednoznaczna odpowiedź twierdząca byłaby w wielu przypadkach krzywdząca dla rodziców. Zdarzają się przecież przypadki, w których dzieci kontynuują naukę tylko dla zachowania swojego uprzywilejowanego statusu i środków utrzymania. Przepisy wychodzą naprzeciw takiej sytuacji. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Ponadto istotne są też wyniki uzyskiwane na studiach. Będą one dla sądu wskazówką przy ocenie motywacji uprawnionego do alimentacyjny nie zwalnia też całkowicie z podejmowania starań o uzyskanie środków na utrzymanie. Jeżeli na przykład student kończy studia licencjackie w trybie niestacjonarnym i w związku z tymi okolicznościami ma możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy, rodzice mogą ubiegać się w sądzie o stosowne zmniejszenie wysokości alimentów. Tak orzekł Sąd Okręgowy w Olsztynie w wyroku z dnia 26 listopada 2014 r. (sygnatura VI RCa 250/1). Gdy dziecko posiada własny majątek. Z obowiązku alimentacyjnego, zarówno względem dorosłych dzieci jak i tych małoletnich, rodzice mogą się zwolnić jeżeli dziecko posiada swój majątek, a dochody które on przynosi są wystarczające do pokrycia kosztów utrzymania, wychowania i przygotowania do pracy zawodowej1, a w późniejszym okresie do utrzymania się na studiach lub w innej szkole. Dochody te należy rozumieć szeroko. Będzie to wszystko, co uprawniony „otrzymuje na podstawie własnego, jakiegokolwiek tytułu prawnego i co zużyte może być na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb.”2 Rodzice w niedostatku. Fakt, że rodzice sami pozostają w niedostatku nie zwalnia ich z obowiązku łożenia na utrzymanie uczącego się dziecka. Jak stwierdzały sądy, rodzice winni podzielić się z dziećmi swoimi dochodami, nawet gdyby były one niewielkie. Nie zwalnia z obowiązku alimentacyjnego fakt utrzymywania się wyłącznie z niewielkiego zasiłku (Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 30 października 2019 r., sygnatura VI RCa 166/19). Gdyby jednak wykonywanie tego obowiązku wiązało się dla rodziców z nadmiernym uszczerbkiem sąd może z niego zwolnić. Warto podkreślić, że każda sytuacja jest inna i nie można z góry jednoznacznie stwierdzić czy uszczerbek w majątku rodziców jest nadmierny czy też nie. Jak zwolnić się z obowiązku alimentacyjnego? Kiedy dziecko zakończy edukację i będzie zdolne do samodzielnego utrzymywania się rodzic może wnieść do sądu powództwo o zniesienie alimentów. Powinien w nim szczegółowo wyjaśnić dlaczego bezzasadnym jest dalsze ich płacenie. 1J. Ignaczewski, Przesłanki szczególne roszczeń dzieci przeciwko rodzicom [w:] J. Ignaczewski, H. Ciepła, J. Skibińska-Adamowicz, Komentarz do spraw rodzinnych, H. Ciepła, J. Skibińska-Adamowicz, Warszawa 2014. 2M. Nazar, Glosa do wyroku SN z 8 maja 1975 r., III CRN 36/75, OSP 1976, nr 6, poz. 117 Chcesz śledzić nasze wpisy? Zapraszamy do polubienia naszej strony na Facebook’u. Potrzebujesz pomocy prawnej? Zapraszamy do naszej kancelarii. CONSILIUS Adwokaci i Radcy Prawniul. Siemiradzkiego 20a/431-137 Krakówtel. 12 307 78 78

kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny